*مثال ها از ریشه فعال “فـ.ت.ح”
آموزش ۱۴ صیغه فعال ماضی,آموزش ۱۴ صیغه فعال مضارع,صرف ۱۴ صیغه ماضی,صرف ۱۴ صیغه مضارع ذهب
*مثال ها از ریشه فعال “ذ.هـ.ب” :
ابتدا باید بدانیم فعل امر چیست؟
فعل امر، فعلی است که بر طلب انجام کاری دلالت دارد مانند: فریاد بزن / لبخند بزن / برو.
در عربی قواعدی برای ساختن افعال امر وجود دارد، به موارد زیر دقت کنید:
... یا ولدی! ( إِلعَب / یلعبان / یَلعَبُ )
یلعبان ---> بازی می کنند ( ای فرزندم! بازی می کنند)
یلعب ---> بازی می کند ( ای فرزندم! بازی می کند)
و با توجه به جمله ی ما که یک جمله ی خطابی است، این دو گزینه نمی توانند گزینه ی مورد نظر باشند.
و اما این که فعل امر چگونه ساخته می شود:
با دقت در فعل مضارع و فعل امر ساخته شده از آن بنگرید و تفاوت هایشان را بشمارید:
آری !
١) در آغاز حرف مضارع " ت " را از ابتدای آن حذف می کنیم و حرف " إِ " را جایگزین می کنیم.
٢) گام دوم این است که باید دقت کنیم حرکت همزه ای که در ابتدای فعل قرار می دهیم، چگونه باید باشد. یعنی ما بر چه اساسی حرکت را تعیین می کنیم که کسره باشد یا فتحه یا ضمّه.
همزه ای که در ابتدای فعل امر قرار می گیرد هیچگاه مفتوح نیست، همیشه یا کسره می گیرد یا ضمّه.
همان طور که در آیات مبارک سوره ی علق آمده است:
إِقرَأ بِاسمِ رَبِّکَ الذی خَلَق ( علق – ١ )
( بخوان به نام پروردگارت که ( جهان را ) آفرید )
إِقرَأ وَ رَبُّکَ الأَکرَم ( علق – ٣ )
( بخوان که پروردگارت از همه والاتر است )
شاید این سؤال برایتان پیش آید که چرا " نون " را از آخر آن حذف کردیم:
أُقتُلوا یُوسُفَ أَوِاطرَحُوهُ أَرضاً ( یوسف – ٩ )
( یوسف را بکشید یا او را به سرزمین دور دستی بیفکنید )
إِستَغفِری لِذَنبِک ( یوسف – ٢٩ )
مضارع فعل " استغفری " چنین بوده :
تَستَغفِرین ( اول شخص مفرد مخاطب در مؤنث )
( مرا نزد آقایت ( سلطان مصر ) یاد کن )
پس با توجه به آنچه گفتیم فعل امر مخاطب را این چنین صرف می کنیم:
رَبِّ ... عَواقِبَ أُُمورِنا خَیراً ( إِجعَل / أُجعَل / إِجعَلوا )
مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: فاطمه شیرزاده
فعل امر
فعل امر
ابتدا باید بدانیم فعل امر چیست؟
فعل امر، فعلی است که بر طلب انجام کاری دلالت دارد مانند: فریاد بزن / لبخند بزن / برو.
در عربی قواعدی برای ساختن افعال امر وجود دارد، به موارد زیر دقت کنید:
... یا ولدی! ( إِلعَب / یلعبان / یَلعَبُ )
یلعبان ---> بازی می کنند ( ای فرزندم! بازی می کنند)
یلعب ---> بازی می کند ( ای فرزندم! بازی می کند)
و با توجه به جمله ی ما که یک جمله ی خطابی است، این دو گزینه نمی توانند گزینه ی مورد نظر باشند.
و اما این که فعل امر چگونه ساخته می شود:
با دقت در فعل مضارع و فعل امر ساخته شده از آن بنگرید و تفاوت هایشان را بشمارید:
آری !
١) در آغاز حرف مضارع " ت " را از ابتدای آن حذف می کنیم و حرف " إِ " را جایگزین می کنیم.
٢) گام دوم این است که باید دقت کنیم حرکت همزه ای که در ابتدای فعل قرار می دهیم، چگونه باید باشد. یعنی ما بر چه اساسی حرکت را تعیین می کنیم که کسره باشد یا فتحه یا ضمّه.
همزه ای که در ابتدای فعل امر قرار می گیرد هیچگاه مفتوح نیست، همیشه یا کسره می گیرد یا ضمّه.
همان طور که در آیات مبارک سوره ی علق آمده است:
إِقرَأ بِاسمِ رَبِّکَ الذی خَلَق ( علق – ١ )
( بخوان به نام پروردگارت که ( جهان را ) آفرید )
إِقرَأ وَ رَبُّکَ الأَکرَم ( علق – ٣ )
( بخوان که پروردگارت از همه والاتر است )
شاید این سؤال برایتان پیش آید که چرا " نون " را از آخر آن حذف کردیم:
أُقتُلوا یُوسُفَ أَوِاطرَحُوهُ أَرضاً ( یوسف – ٩ )
( یوسف را بکشید یا او را به سرزمین دور دستی بیفکنید )
إِستَغفِری لِذَنبِک ( یوسف – ٢٩ )
مضارع فعل " استغفری " چنین بوده :
تَستَغفِرین ( اول شخص مفرد مخاطب در مؤنث )
( مرا نزد آقایت ( سلطان مصر ) یاد کن )
پس با توجه به آنچه گفتیم فعل امر مخاطب را این چنین صرف می کنیم:
رَبِّ ... عَواقِبَ أُُمورِنا خَیراً ( إِجعَل / أُجعَل / إِجعَلوا )
مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: فاطمه شیرزاده
دیدگاه کاربران
دمتون خیییییییییییییییییییییلییی گرم:.gif)
)
خوب بود.gif)
.gif)
.gif)
اما نه اونقدر که نیاز داشتم
خیلی ممنون زحمت کشیدین.gif)
.gif)
سلام
خیلی متشکرم زحمت کشیدین واقعا خسته نباشی ازت بازم ممنونم